گوگل امکانات بسیاری برای ردگیری حرکات کاربران در اینترنت دارد و بزودی با گسترش ارائه خدمات wi-fi، می تواند موقعیت فیزیکی بسیاری از کاربران خود را نیز تشخیص دهد.

“برای برقرار نمودن این سرویس، محتویات Gmail شما در سرورهای گوگل نیز ذخیره و نگهداری میشود. درواقع، حتی پس از اینکه شما ای-میلها را از درون صندوق پست خود پاک کرده یا به استفاده از

این سرویس خاتمه داده و account خود را مسدود کردید، بازهم کپی آنها در سیستم باقی خواهد ماند.”

این مساله موجب نگرانی بسیار کاربران Gmail شد و چنین تصور میشد که گوگل این اطلاعات را به قصد استفاده ای ناگوار ذخیره میکند. با این حال، گوگل مدعی است که هیچ کس نمیتواند این ای-میلها را

بخواند و یک برنامه جستجوگر (crawler) کار دسته بندی و نگهداری آنها را بر عهده دارد.

بحث و جدلهای یوتیوب

وب سایت Youtube.com، از زیر مجموعه های کمپانی گوگل و یکی از سایتهای بزرگ اشتراک ویدئو است. این وب سایت از همان آغاز در مرکز مجادلات و بحثهای متعدد قرار گرفت. یوتیوب بیش از

هر چیز به بهانه زیرپا گذاشت حق مولف یا کپی رایت، در بیش از 5 کشور جهان تحریم شد. در 16 آوریل 2007، اریک اشمیت (Eric Schmidt) مدیر عامل گوگل سخنران اصلی مجمع NAB در لاس

وگاس بود، او درطی بخش پرسش و پاسخ، اعلام کرد که یوتیوب به زودی دارای یک سیستم فیلترینگ محتوا خواهد شد تا مواردی که از حق مولف تخطی کرده اند را از شبکه حذف نماید. این سیستم جدید که

Claim Your Content نام دارد، به طور خودکار موارد دارای حق مولف را شناسایی میکند تا بعد توسط مسئولین حذف شود.

یکی دیگر از موارد مشکل آفرین در یوتیوب این بود که در بخش ضوابط و شرایط، مدعی استفاده آزاد از کلیپها و ویودئوهای کاربران شده است. در این بخش چنین آمده است:

“به موجب این متن، شما با موافقت با شرایط عضویت در یوتیوب، اختیار استفاده جهانی، غیر اختصاصی، بدون حق تالیف و قابل انتقال برای استفاده، تکثیر، پخش و نمایش موارد قرار داده شده در سایت را

به سایت یوتیوب و جانشینان آن اعطا میکنید.”

مناقشات مربوط به DoubleClick

ارتباط گوگل با کمپانیهای بحث انگیز، با پیشنهاد خرید DoubleClick ادامه یافت. شرکت مذکور متهم به این بود که اطلاعات کاربران را بدون اطلاع، تایید و توافق قبلی جمع آوری میکند. روش کار

DoubleClick شامل ایجاد یک کوکی cookie است که برای تعقیب کاربر در سایتهای مختلف و ثبت تمام تبلیغات تجاریی که این کاربر تماشا یا جستجو میکند، تنظیم شده است.

گوگل شرور شده است؟

گوگل توسط دو دانشجوی دکترای دانشگاه استنفورد به نامهای سرگئی برین (Sergey Brin) و لری پیج (Larry Page) تاسیس شد. هدف آنها مشخص بود؛ کمک به کاربران کامپیوتر برای جستجو در

اینترنت و یافتن آنچه واقعا میخواهد، از طریق یک موتور جستجوی ساده و بدون تکلف که در عین حال قوی و هوشمند باشد.

بسیاری از متخصصان فناوری و نشریات، کارایی دقیق و الگوریتمی و همچنین ظرافت کامپیوتری گوگل را تحسین کردند. در طی چند ماه، گوگل یکی از محبوبترین سایتهای شبکه شد و مدت اندکی پس از

آن، گوگل به یک “فعل” تبدیل شد. امروز، کاربران اینترنت 15 میلیون ساعت در ماه به جستجو در گوگل میپردازند. سایت Google.com هر ماه 28 میلیون بازدید کننده دارد که تقریبا به اندازه

بازدیدکنندگان یاهو و MSN است. تقریبا 4 مورد از هر 5 جستجوی اینترنتی در گوگل یا سایتهایی که مجوز استفاده فناوری آنرا دارند، صورت میگیرد.

از همان ابتدا، شعار غیر رسمی گوگل این بود: “شرور نباش”. این کمپانی توانست به سرعت و با رو در رو شدن با مایکروسافت بر سر نرم افزارهای desktop و موارد دیگر، کسب اعتبار کند. اما اشتباه

نکنید، گوگل همواره در مواجهه با شرایطی که می بایست میان انجام دادن کار صحیح و آنچپه برایش منفعت بیشتری دارد، یکی را انتخاب کند، آنچه مصلحت بوده را انتخاب کرده است.

در ماه سپتامبر، گوگل سوابق چند کاربر سرویس social-networking خود به نام Orkut را در اختیار دولت برزیل که در جستجوی نژادپرستان، مخالفان همجنس گرایی و افراد پخش کننده محتوای

پورنوگرافیک بود، قرار داد.

پس سوال این نیست که آیا گوگل همیشه کار درست را انجام میدهد، چون اینکار را نمیکند و نخواهد کرد. سوال این است که آیا گوگل، با اشتهای سیری ناپذیر خود (گوگل تا کنون هیچ یک از اطلاعات

دریافتی خود را پاک نکرده است) برای اطلاعات شخصی شما، به بزرگترین تهدید شناخته شده برای حریم خصوصی افراد، یک کوزه پر از عسل اطلاعات که هکرها، دزدان آنلاین و سوءاستفاده کنندگان را

به سمت خود جذب میکند و شاید از همه نگران کننده تر، روشی مناسب برای جاسوسی دولتها بر شهروندانشان، تبدیل شده است؟

هر موتور جستجویی اطلاعاتی درباره کاربرانش جمع آوری میکند که اصولا توسط فرستادن کوکیها یا فایلهای متن ساده و ردگیری حرکات کاربران در اینترنت انجام میشود. بیشتر این کوکیها پس از چند ماه یا

یک سال، منقضی میشوند. اما تاریخ انقضای کوکیهای گوگل سال 2038 است. تا آن زمان، هرگاه که از موتور جستجوی این کمپانی استفاده کرده یا به یکی از هزاران سایت وابسته به آن وارد شوید،

جستجوی شما، لینکهایی که بر روی آن کلیک کرده اید و تبلیغاتی که دیده اید، ثبت خواهد شد. کوکی گوگل نمیتواند شما را به نام تشخیص دهد، اما آدرس IPکامپیوترتان را ثبت میکند. مانند این است که

بگوییم، گوگل شماره گواهینامه شما را نمیداند، اما شماره اتوموبیل شما را میداند.

و گوگل بسیار بیشتر از اینها میداند …

اگر از Gmail استفاده میکنید، گوگل یک کپی از تمام ای-میلهای دریافتی و ارسالی شما ذخیره میکند. اگر از هر یک از خدمات آن مانند نقشه، جستجوی کتاب، حراجها، تصاویر، ویدیوها و اخبار آن استفاده

کنید هم، گوگل سمت و سوی جستجوی شما را ردیابی میکند و میداند که شما به کجا میروید، چه کتابی میخوانید، چه چیزی میخرید، در کتابها دنبال چه هستید و اخبار مورد علاقه شما چیست.

هر یک از اینها به طور جداگانه مشکل بزرگی پیش نمی آورد. وب سایتهای بسیاری هستند که خرده ریزهای اطلاعاتی را جمع میکنند. مشکل اینجاست که هیچ چیز نمیتواند مانع این شود که گوگل با جمع

آوری و در کنار هم قرار دادن این اطلاعات، پرونده کاملی برای کاربران خود بسازد، این چیزی است که کمپانی هم منکر امکان پذیر بودنش نیست.

گوگل حتی به زودی قادر خواهد بود کاربران خود را در دنیای واقعی هم تعقیب کند. تازه ترین فعالیت گوگل، تولید Wi-Fi رایگان است که از طریق یافتن نزدیکترین مسیریاب یا router به شخص، میتواند

محل تقریبی او را شناسایی کند.

گوگل ادعا میکند که اطلاعات شخصی را تنها برای تولید تبلیغات هدفمند به کار میبرد. اما تاریخ نشان میدهد که اطلاعات به ندرت به مورد استفاده ای که از ابتدا مشخص شده، محدود میشوند. به همین دلیل

عده ای از هواداران سرسخت حریم خصوصی، خواستار متوقف شدن ذخیره اطلاعات کاربران شده اند. اما ما تنها میتوانیم آرزو کنیم که گوگل این اطلاعات را در جهت منافع سازمانهای مشکوک و نادرست به

کار نبرد زیرا هیچ چیز خطرناکتر از یک غول قدرتمند که قصد دارد شرارت کند، نیست.